Badanie radiologiczne klatki piersiowej, obok badania bakteriologicznego plwociny jest jednym z podstawowych badań służących do wykrywania gruźlicy. Zmiany stwierdzane na zdjęciu klatki piersiowej w przebiegu gruźlicy płuc są dość różnorodne i dość charakterystyczne. Wskazują lekarzowi konieczność pogłębienia diagnostyki w celu wykrycia tej choroby a więc wykonania badań bakteriologicznych. Obraz zmian stwierdzanych na zdjęciu zależy od czasu trwania choroby i drogi szerzenia się prątków. Prątki mogą się szerzyć drogą krwionośną, drogą chłonną i drogą odoskrzelową.
Typowym obrazem wcześnie wykrytej  gruźlicy płuc jest naciek podobojczykowy, taka gruźlica płuc leczy się dobrze, stosunkowo szybko i może być wyleczona bez śladów. Jeżeli nie dojdzie do wykrycia choroby we wczesnym okresie, dochodzi do dalszych wysiewów prątków i zajęcia coraz niższych partii płuc a więc środkowych pól płucnych. Na zdjęciu widzimy większy obszar zmian chorobowych. W naciekach gruźliczych szybko dochodzi do wytworzenia martwicy serowatej, przebicia się mas serowatych do światła oskrzeli, wykrztuszenia ich i powstania jam. Obrazem jam na zdjęciach są przejaśnienia  w centrum nacieku. Jest to dość charakterystyczna cecha zmian gruźliczych. Inną charakterystyczną cechą gruźlicy płuc jest to, że pola dolne płuc pozostają wolne. Odróżnia to tę chorobę od nieswoistego zapalenia. U osób z obniżoną odpornością mogą się rozwinąć ostre postaci zapalenia płuc.