Schizofrenia jest taką chorobą, która nie kończy się w momencie wypisania danej osoby ze szpitala. Często jest właśnie tak, że problemy tej osoby właśnie się zaczynają, ponieważ po opuszczeniu szpitala nie ma ostrych objawów, nie ma halucynacji, nie ma urojeń. Pacjent ma ogromne problemy z codziennym życiem z czym przeciętny człowiek radzi sobie doskonale. Chory nie radzi sobie z innymi ludźmi, z obowiązkami rodzinnymi, z podejmowaniem pracy. Ponieważ choroba schizofrenii trwa bardzo długo najczęściej przez całe życie więc przez ten okres potrzebna jest pomoc.

Profesjonalna pomoc polega na dostarczeniu wparcia psychicznego, na zapewnieniu właściwej  i systematycznej opieki medycznej dla danej osoby. I to właśnie jest przedmiot naszych działań tutaj. Spotykamy się z pacjentami bardzo często, przynajmniej raz w tygodniu. Terapeuci leczenia środowiskowego wśród których są psychologowie, pielęgniarki, pedagodzy spotykają się z nimi na indywidualnych rozmowach. Podczas takich rozmów nawiązuje się kontakt terapeutyczny. Dana osoba, której najczęściej trudno jest mówić o swoich problemach, emocjach poznaje swojego terapeutę, zdobywa zaufanie tej osoby, otwiera się w końcu i mówi rzeczywiście o ważnych rzeczach. Wtedy mamy pole do interwencji, często jest to interwencja medyczna. Zlecamy określone leki, trzeba zaznaczyć że w ostatnich latach dokonał się znaczny postęp jeżeli chodzi o farmakoterapię schizofrenii. Doszło dużo nowych leków, które są tak samo skuteczne jak tradycyjne preparaty, natomiast nie mają wielu przykrych objawów ubocznych. Nie powodują spowolnienia usztywnienia, mimowolnych ruchów kończyn czy ust. W przypadku nowych leków objawy te występują bardzo rzadko, bądź wcale nie występują.
Kolejną rzeczą którą możemy zrobić jest interwencja rodzinna, ponieważ schizofrenia jest taką chorobą, gdzie stres środowiskowy, rodzinny ma ogromny wpływ na sam przebieg schorzenia, jak i na intensywność występujących objawów. Kiedy uda nam się dotrzeć do rodziny pacjenta, możemy porozmawiać z jego rodzicami, rodzeństwem. Możemy wytłumaczyć, że zachowanie chorego członka rodziny nie wynika z jego złej woli czy lenistwa, tylko z choroby którą trzeba leczyć. Wówczas zdejmujemy ogromny ciężar z tej rodziny, która jest w stanie zaakceptować fakt, że ktoś jest chory psychicznie, natomiast nie jest w stanie zaakceptować że dana osoba nie jet w stanie dbać o siebie, wykonywać wszystkich swoich obowiązków.
Niesłychanie ważną sprawą jest systematyczna farmakoterapia, często jest tak, że osoby chore nie mają poczucia choroby. Jest to dość typowe, nie czują się chore więc nie widzą potrzeby przyjmowania leków. Przyjmowanie leków ponad wszelką wątpliwość zapobiega większości nawrotów. W związku z tym niezwykle cenną jest możliwość podawania chorym na schizofrenię leków o przedłużonym działaniu w postaci zastrzyków, w postaci iniekcji. Podaje się je okresowo raz na 2-3 tygodnie. Wówczas pacjent nie musi pamiętać o przyjmowaniu leków, nie musi się często zmuszać do tego, natomiast jest pewność że lek utrzymuje się w organizmie i działa. Jest to bardzo dobra metoda. Wielu naszych pacjentów otrzymuje te leki, niektórzy z nich zgłaszają się raz na określony czas aby je otrzymać.