www.diagnozazdrowia.com
www.diagnozazdrowia.pl
Fundacja Na Rzecz Zdrowia
www.delfin-studio.pl
Głównym obszarem naszej działalności jest propagowanie wiedzy o zdrowiu w formie filmów edukacyjnych zawierających informacje na temat różnorodnych chorób.
Filmy zawierają wypowiedzi lekarzy specjalistów, którzy w przystępny sposób omawiają określoną chorobę, przyczyny jej powstawania, sposoby leczenia oraz profilaktykę.
dr hab. med. Zofia Mariak
Wypowiedź dla Diagnozy Zdrowia
|
Jaskra została uznana przez WHO za chorobę społeczną. Choruje na nią 67 mln. ludzi na świecie. W krajach cywilizowanych jest pierwszą przyczyną ślepoty. Tylko wczesne rozpoznanie choroby i rozpoczęcie leczenia może zatrzymać jaskrową destrukcję nerwu wzrokowego. W Polsce choruje na jaskrę przypuszczalnie 700 tys. osób, a leczy się tylko 64 tys. Jaskra jest to grupa schorzeń, która powoduje uszkodzenie nerwu wzrokowego. Destrukcja nerwu objawia się powolnym zanikiem pola widzenia, a kończy nieodwracalną ślepotą. Pierwszym niebezpieczeństwem jaskry jest jej bezobjawowy przebieg we wstępnym okresie choroby. Zatrzymanie jaskry zależy od jak najwcześniejszego zdiagnozowania i rozpoczęcia leczenia.
Lekarz może pomóc jedynie w początkowej fazie rozwoju choroby. Później jest już praktycznie bezradny.
Nie poddając się regularnym badaniom oczu- skazujemy się na ślepotę na własne życzenie!
Jaskra w potocznym rozumieniu jest dla nas jedynie pojęciem hasłowym, ponieważ z naszego punktu widzenia jest to pojęcie niezwykle szerokie. Mieści w sobie szereg różnych postaci chorób oczu, związanych generalnie z zaburzeniami ciśnienia wewnątrz gałkowego i w konsekwencji z nieodwracalnym niszczeniem nerwu wzrokowego. Fakt że jaskra prowadzi ostatecznie do zniszczenia i rozpadu włókien nerwowych nerwu wzrokowego wiąże się ze ślepotą, do której jaskra nieuchronnie prowadzi. Należy wiedzieć, że jaskra ogólnie rzecz biorąc jest chorobą nieuleczalną. Jest to niezwykły problem dla pacjenta i również dla lekarzy.
Na świecie około 4% populacji stanowią osoby chore na jaskrę. Po 40-tym roku życia odsetek chorych przekracza 15%.
Najczęściej chory nie odczuwa żadnych objawów choroby. Aż 70% chorych nie zauważa u siebie objawów, do chwili częściowej utraty widzenia. Tylko czasami osoba dotknięta jaskrą obija się o przedmioty, źle schodzi po schodach odczuwa okresowe bóle oczu, widzi tęczowe koła, lub ma podwyższone ciśnienie w oku.
5% chorych ma objawy, są silne i zauważalne – gwałtowny ból głowy i oka, wymioty i bardzo wysokie ciśnienie śródgałkowe.
Pamiętajmy! Jaskra może rozwijać się szybko i bezobjawowo-dzień po dniu zabijając nasz wzrok.
Regularnie kontrolujmy oczy u lekarza
Tylko dostatecznie wcześnie rozpoczęte leczenie może zapobiec ślepocie !
Dla każdego pacjenta zabieg operacyjny wiąże się z nadzieją na przywrócenie widzenia na wyzdrowienie. Jednak leczenie operacyjne w jaskrze oferuje pacjentowi coś zupełnie innego. Nie przywraca utraconego już widzenia a jedynie może prowadzić do wyregulowania do odpowiedniego poziomu ciśnienia wewnątrz gałki ocznej. To ono niszczy nerw wzrokowy i prowadzi do ślepoty. Pacjent przed podjęciem decyzji o zabiegu operacyjnym musi mieć tę świadomość, że w wzrok nie koniecznie ulegnie poprawie a nawet może się zdarzyć tak że się pogorszy. Niestety gdy ciśnienia nie daje się wyregulować innymi sposobami przyjemniejszymi do aplikacji, wówczas musimy takie decyzje wspólnie z pacjentem podejmować. Leczenie operacyjne ma prowadzić do jednego celu do obniżenia i wyregulowania ciśnienia wewnątrz gałkowego, do ustalenia go na pewnym nie szkodliwym dla gałki ocznej poziomie. Sam zabieg operacyjny (mówię tu o operacji ściśle chirurgicznej nie laserowej) polega na mikrochirurgicznym zlikwidowaniu przeszkody w odpływie cieczy wodnej z oka. Ciecz wodna, która wypełnia przedni odcinek każdej gałki ocznej, właściwie znajduje się stale w krążeniu w gałce ocznej i poza nią (tzn. jest produkowana i sukcesywnie usuwana z gałki ocznej). To krążenie musi mieć charakter ciągły, musi się wykonywać bez przeszkód. Jaskra właśnie stawia przeszkody najczęściej w tym określonym miejscu. Utrudnia odpływ cieczy z gałki ocznej co w konsekwencji prowadzi do wzrostu ciśnienia wewnątrzgałkowego. Musimy te przeszkody na drodze odpływu usunąć, do tego sprowadza się zabieg operacyjny. W świetle mikroskopu i w dużych powiększeniach musimy precyzyjnie usunąć część tzw. utkania beleczkowego. To utkanie jest rodzajem sita przez które ciecz wodna odpływa i wtedy kiedy to sito przestaje być wystarczająco drożne, należy je po prostu udrożnić. Zazwyczaj wykonanie tego manewru operacyjnego reguluje ciśnienie w oku pacjenta. Metod operacyjnych prowadzących do tego celu jest wiele.