Chorobę Parkinsona rozpoznajemy na podstawie objawów klinicznych. Nie ma żadnych testów umożliwiających rozpoznanie Choroby Parkinsona. Jednak każdy chory powinien mieć przeprowadzone pewne badania. Jako pierwsze należy wymienić podstawowe badania laboratoryjne, które  umożliwiają wykluczenie zaburzeń metabolicznych takich jak stany hipoglikemii, nadczynność tarczycy, niewydolność wątroby. Poza tym każdy chory musi mieć zbadaną gospodarkę miedziową i gospodarkę żelazową, celem wykluczenia chorób dających bardzo podobne objawy do choroby Parkinsona. Każdy pacjent przynajmniej raz w życiu powinien mieć wykonane badanie neuroobrazujące tzn. tomografię komputerową, bądź też rezonans magnetyczny. W badaniach tych nie występują żadne cechy charakterystyczne dla choroby Parkinsona jednak umożliwiają one wykluczenie jednostek chorobowych takich jak: guzy płata czołowego i wodogłowie normotensyjne, które mogą dawać objawy podobne do Choroby Parkinsona a które mogą być skutecznie leczone neurochirurgicznie. Szczególnie niektóre jednostki neurologiczne przebiegają bardzo podobnie do Choroby Parkinsona i różnicowanie szczególnie na początku tychże jednostek bywa bardzo trudne.
Choroba Parkinsona nie jest jedyną przyczyną tzw parkinsonizmu. Takie objawy mogą być wywołane np. niektórymi lekami, niektórymi toksycznymi substancjami takimi jak zatrucie tlenkiem węgla, czy też manganem. Również zdarza się tzw. parkinsonizm pozapalny. Wszystkie te przyczyny zanim rozpozna się Chorobę Parkinsona muszą być u danego pacjenta wykluczone.


Pomimo że Choroba Parkinsona znana i opisywana jest od wielu lat (pierwszy opis klinicznych objawów choroby zanotowano na egipskich papirusach w XIII wieku p. n. e. ), oraz pomimo że znany jest obraz neuropatologiczny choroby, nie jest znana ani przyczyna ani mechanizm zaniku komórek istoty czarnej śródmózgowia