Postęp w medycynie a szczególnie w chirurgii specjalistycznej,  transplantologii powoduje zwiększone zapotrzebowanie na krew. Ilość krwi, która jest niezbędna przy wykonywaniu niektórych zabiegów jest różna i tak np. przy przeszczepach potrzeba od kilku nawet do 10 litrów krwi a przy zabiegach, przy których konieczne jest zastosowanie krążenia pozaustrojowego np. przy zabiegach kardiochirurgicznych około 3,5 litra krwi,- plus tyle samo osocza płynów krwiopochodnych i osoczopochodnych. Krew ratuje także życie ofiar wypadków. Przed paru laty w leczeniu stosowano głównie pełną krew ze wszystkimi jej składnikami, jest ona jednak dość nietrwała może być przechowywana tylko około 20 dni. Krew jest darem życia oraz lekiem i nie może być zastąpiona żadnym preparatem pochodzenia chemicznego, aby jednak była stale dostępna muszą znaleźć się chętni którzy ją oddadzą.

Honorowym dawcą może zostać potencjalnie każda zdrowa osoba. Wystarczą dobre chęci, dokument tożsamości i dobry stan zdrowia. Osoby zainteresowane powinny zgłosić się do placówek służby krwi, które znajdują się w każdej większej miejscowości w naszym kraju. Takimi placówkami są regionalne centra krwiodawstwa i krwiolecznictwa.
Osoba chętna do oddania krwi powinna się najpierw zgłosić do rejestracji, tam następuje sprawdzenie danych osobowych, oraz zarejestrowanie pod unikalnym numerem. Musimy przestrzegać anonimowości krwiodawców, dlatego dane osobowe są chronione. A poszczególnym oddaniom krwi, czyli donacjom nadaje się niepowtarzalne numery donacji. Po zarejestrowaniu dawca udaje się do oddziału analiz lekarskich gdzie pobierana jest próbka krwi z której wykonuje się badania wstępne pozwalające na zakwalifikowanie dawcy do oddawania krwi. Po wykonaniu wstępnych badań lekarz przeprowadza rozmowę z krwiodawcą. Przeprowadzane jest szczegółowe badanie lekarskie ze szczególnym zwróceniem uwagi na stan układu żylnego, skórę, ciężar ciała, węzły chłonne, dokonywany jest pomiar tętna, oraz ciśnienia tętniczego krwi. Szczególną uwagę zwracamy na kwestionariusz, który wypełnia dawca każdorazowo przed oddaniem krwi. Kwestionariusz ten zawiera szczegółowe pytania na temat obecnego stanu zdrowia i ewentualnych przebytych chorób w przeszłości. Bardzo ważna jest świadomość dawców, którzy przychodzą i wiedza o tym że są zdrowi, że ta krew pomoże w przyszłości tym biorcom którzy czekają na taką pomoc. Po zakwalifikowaniu przez lekarza krwiodawca jest skierowany do działu pobierania. Przedtem jest częstowany lekkostrawnym poczęstunkiem. Przychodząc do działu pobierania powtórnie sprawdzana jest tożsamość dawcy i udaje się on na stanowisko pobierania krwi.


Krew jest tkanką składającą się z części płynnej, czyli osocza oraz komórek do których zaliczamy krwinki czerwone, białe i płytkowe.
Całkowita objętość krwi krążącej w organizmie dorosłego człowieka wynosi około 5 litrów, czyli około 8% masy ciała.

Przed pobraniem krwi miejsce planowanego wkłucia jest dokładnie dezynfekowane, trzykrotnie przy użyciu płynów antyseptycznych. Do tak przygotowanego miejsca wkłucia, podłączany jest pojemnik do którego jest pobierana krew. Krew pobiera się za pomocą urządzeń zwanych wagomieszarkami. Są to specjalistyczne urządzenia pomagające w dokładnym pobraniu zaplanowanej ilości krwi. Urządzenie takie nadzoruje sam zabieg pobierania, informuje nas dokładnie o ilości aktualnie pobranej, o czasie który minął od rozpoczęcia donacji, informuje także o ewentualnych błędach i alarmach. W przypadku zakończenia donacji automatycznie następuje zamknięcie drenu do którego wpływa krew. Następnie obsługa zostaje powiadomiona za pośrednictwem sygnałów dźwiękowych o zakończeniu donacji. Po zakończeniu donacji pobierane są jeszcze dodatkowe próbki do badań laboratoryjnych. Wędrują one do poszczególnych pracowni, gdzie wykonywane są specjalistyczne badania niezbędne do tego aby pobraną krew można było zakwalifikować i wydać do lecznictwa .
Po pobraniu próbek i po zakończeniu donacji, jakby droga dawcy i jego krwi rozdziela się. Dawca po krótkim odpoczynku zostaje zwolniony do domu, natomiast krew jest dalej transportowana do działu preparatyki zajmującego się wytworzeniem z tej krwi jak największej ilości preparatów krwiopochodnych.
Współczesne krwiodawstwo dąży do tego aby z jednej jednostki krwi wyprodukować jak największą ilość preparatów, aby te preparaty mogły kolejno pomóc różnym osobom. Także w sumie jedna osoba dzięki swojemu darowi może pomóc kilku różnym chorym.
W dziale preparatyki stosuje się różnorodne techniki wytworzenia preparatów krwiopochodnych. Przede wszystkim stosuje się wirowanie, filtrowanie, mrożenie i rozmrażanie. Wykonujemy także napromieniowanie niektórych preparatów, w przypadkach przetoczeń dla noworodków, wcześniaków, czy chorych z niedoborami odpornościowymi.
Krew po rozdzieleniu na poszczególne preparaty jest przechowywana w odpowiednich do tego rodzaju warunkach. I tak koncentrat krwinek czerwonych musi być przechowywany w lodówkach w temperaturze od 2-6 stopni. Osocze rozdzielone z krwi pełnej jest zamrażane i przechowywane w temperaturze co najmniej poniżej -20 stopni. Natomiast koncentraty krwinek płytkowych przechowywane są na mieszadłach obrotowych w temperaturze 22-24 stopni Celsjusza. Po wykonaniu preparatów i wykonaniu wszystkich niezbędnych badań, preparat każdy z osobna jest kwalifikowany do wydania następnie do szpitali. Po zakwalifikowaniu takich preparatów są one przekazywane do działu ekspedycji, który jest bezpośrednim łącznikiem pomiędzy Regionalnym Centrum a szpitalami. To z tego działu wydawane są preparaty do lecznictwa. Jest to dział, w którym przechowuje się preparaty zakwalifikowane do użytku.

Około 60% ludzi potrzebuje w ciągu swojego życia transfuzji preparatów krwiopochodnych, wytworzonych z pobranej krwi. Co roku w Polsce zachodzi potrzeba około miliona transfuzji. Aby zabezpieczyć potrzeby pacjentów polskich szpitali, niezbędne jest pobranie krwi od około 4 tys. dawców dziennie.

Do pobrania osocza wykorzystujemy separatory osoczowe. Metoda działania takiego separatora polega na tym że krew jest pobierana z żyły dawcy, mieszana z odpowiednim płynem zapobiegającym krzepnięciu krwi. Następnie przechodzi systemem drenów, pomp, czujników optycznych i czujników ciśnieniowych do punktu centralnego jakim jest wirówka z filtrem. Tam na skutek wirowania i filtrowania elementy komórkowe są oddzielane od części płynnej czyli od osocza Tak zostaje zgromadzone osocze w pojemniku kolekcyjnym, natomiast elementy komórkowe są zwrotnie przetaczane dawcy do jego krwiobiegu.
Jeszcze bardziej wyspecjalizowanym urządzeniem są separatory komórkowe, które pomagają nam na pobieranie poszczególnych linii komórkowych zawartych w krwi. Takie urządzenia wykorzystujemy także przy przeprowadzaniu zabiegów leczniczych. Takie urządzenia także można zastosować przy pobieraniu komórek macierzystych do przeszczepów autologicznych szpiku. Pobranie preparatu np. koncentratu krwinek płytkowych, przy udziale separatora komórkowego pozwala otrzymać preparat o wysokiej jakości , odpowiadający koncentratowi krwinek płytkowych wytworzonemu z sześciu jednostek, czyli pochodzących od sześciu różnych dawców.

Obecnie w medycynie używa się więc preparatów krwiopochodnych, przede wszystkim masy erytrocytarnej oraz płytkowej. Te preparaty są w specjalny sposób przetworzone, całkowicie wyjałowione  a więc także bardziej bezpieczne dla chorych, nie tracą one ważności i mogą być przechowywane niemal w nieskończoność. Elementy krwi są niezbędne dla różnych chorych i tak np. uzyskiwana z osocza albumina stanowi zbawienie dla pacjentów z groźnymi oparzeniami. Czynnik ósmy jest niezastąpiony w przypadku hemofilii a immunoglobulina konieczna w leczeniu i profilaktyce wielu chorób zakaźnych.

Bez negatywnych konsekwencji dla naszego zdrowia możemy jednorazowo oddać 450-500 ml krwi.
 Mężczyźni mogą oddać krew średnio 4-6 razy w roku, a kobiety 3-4 razy.
 Przerwa miedzy pobraniami konieczna do regeneracji organizmu wynosi około 8 tygodni.