Swego czasu zakorzenił się w położnictwie pogląd, że niedobór magnezu organiźmie ciężarnej jest odpowiedzialny za występowanie pewnych patologii ciąży, takich jak gystoza, czyli zatrucie ciążowe, poród przedwczesny, poronienie, a także zespół zahamowania wzrostu wewnątrzmacicznego płodu. Wczesne badania potwierdzały związek niedoboru magnezu z występowaniem tych schorzeń, o których wspominałem. Jednakże późniejsze analizy nie potwierdziły tej zbawiennej roli magnezu dla korzystnego wyniku ciąży. Dzisiaj stanowisko położnictwa jest następujące: nie ma przekonujących dowodów na to, że suplementacja diety ciężarnej magnezem jest usprawiedliwiona i że rzeczywiście ona spowoduje zredukowanie istotnych powikłań ciąży. Natomiast zupełnie inna sprawa ma się z magnezem jako środkiem farmakologicznym w przebiegu ciąży.

Związki magnezu zwłaszcza siarczan magnezu od ponad stuletniej historii jest stosowany jako lek z wyboru w leczeniu porodu przedwczesnego, leczeniu takich stanów jak rzucawka, albo zagrażających rzucawce. W zaleceniach dotyczących diety kobiety ciężarnej w wielu krajach świata nie zaleca się w tej chwili stosowania uzupełniania diety suplementami magnezu, tym nie mniej ta sprawa do końca nie jest jasna i jeszcze w ubiegłym roku ukazywały się publikacje, które potwierdzały korzystną rolę magnezu. Nasza codzienna dieta zawiera niezbędną ilość magnezu, ale wiele z tego magnezu jest tracone w wyniku obróbki kulinarnej. W związku z tym podawanie kobietom ciężarnym preparatów wielowitaminowych zawierających między innymi magnez wręcz delikatna substytucja preparatami magnezu wydaje się być zbędna.