Zespół suchego oka jest to choroba związana z niedostatecznym wydzielaniem łez, lub nieprawidłowym ich składem. Zanik i zwłóknienie tkanki gruczołu łzowego może objawiać się w dwóch postaciach klinicznych. Czyste suche zapalenie rogówki  i spojówek, którym zajęte są tylko gruczoły łzowe i zespół Sigrena, choroba w której obok upośledzonego wydzielania łez pojawiają się inne objawy chorobowe

Główne gruczoły łzowe produkują 95% wodnistych składników łez.
Pozostałą część produkują dodatkowe gruczoły łzowe.

W warunkach fizjologicznych przednia powierzchnia oka zawarta w obrębie szpary powiekowej jest pokryta wydzieliną łzową. Wydzielina łzowa spełnia bardzo ważną funkcje, mianowicie:
-    w sposób permanentny nawilża rogówkę i spojówkę
-    zmywa substancje obce z powierzchni rogówki, zapewnia jej przejrzystość i przezroczystość
-    ma własności bakteriobójcze i bakteriostatyczne
To dzięki niej oko jest idealnie gładkie i przezroczyste mówię tutaj głównie o rogówce. Tylko w takiej sytuacji może w sposób prawidłowy spełniać swoją funkcję refrakcyjną, czyli może w sposób odpowiedni załamywać promienie świetlne. W warunkach patologii w których dochodzi do zmniejszonego wydzielania łez, lub też skład łez jest nieprawidłowy, pojawiają się objawy kliniczne wynikające z mikro-złuszczania nabłonka rogówki i spojówki.

Wydzielanie łez można podzielić na podstawowe-spoczynkowe i bardziej obfite-odruchowe.
Bodźce do wydzielania odruchowego pochodzą z powierzchownego pobudzenia rogówki oraz spojówki i są wynikiem przerwania filmu łzowego, oraz powstania tzw. suchej plamy. Do niedawna sądzono, że za wydzielanie podstawowe odpowiedzialne są gruczoły łzowe dodatkowe a za wydzielanie odruchowe gruczoły łzowe główne. Obecnie jednak uważa się że cała tkanka gruczołów łzowych odpowiada na bodźce wspólnie.

Dolegliwości, które zgłaszają pacjenci to przede wszystkim: uczucie suchości oczu, pieczenie oczu, uczucie piasku pod powiekami, światłowstręt. Pojawia się także ciągnąca śluzowa wydzielina, oraz występują częściowe przymglenia widzenia.

 Wyróżniamy dwie główne postaci kliniczne zespołu suchego oka. Postać pierwsza to izolowane suche zapalenie spojówek i rogówki, czyli taki proces który ograniczony jest wyłącznie do narządu wzroku. Następna postać kliniczna to zespół  Sigrena

 Do głównych dolegliwości należą:
-    podrażnienie
-    uczucie obecności ciała obcego
-    pieczenie
-    obecność ciągnącej się śluzowej wydzieliny
-    przejściowe przymglenie widzenia

Rzadziej występują:
-    swędzenie
-    światłowstręt
-    uczucie zmęczenia i ciężkości powiek

Zespół Sigrena jest to schorzenie autoimmunologiczne, w którym oprócz objawów okulistycznych występują objawy ze strony jamy ustnej. Występuje suche zapalenie jamy ustnej, gardła, nosa, krtani a 90% z tych pacjentów choruje na reumatoidalne zapalenie stawów.

Niektórzy chorzy mogą się skarżyć na ból podczas mrugania, rzadko zgłaszają uczucie suchości w oczach, chociaż niektórzy zauważają niedobór łez, które w warunkach prawidłowych występują pod wpływem emocjonalnym np. podczas krojenia cebuli. Dolegliwości towarzyszące suchemu zapaleniu rogówki i spojówek często nasilają się pod wpływem wzmożonego parowania łez spowodowanego np. klimatyzacją bądź wiatrem, bądź podczas długiego czytania, gdy dochodzi do osłabienia odruchu mrugania, ulgę przynosi wówczas zamknięcie powiek.

Przyczyny są bardzo różne, wśród nich na pierwszym miejscu można wymienić przewlekłe niedobory witaminy A, zaburzenia hormonalne, które występują u kobiet w okresie menopauzalnym i post-menopauzalnym, zaburzenia neurogenne, które wynikają z uszkodzenia nerwu twarzowego i nerwu trójdzielnego. Inne przyczyny to: przyczyny jatrogenne związane ze stosowaniem niektórych leków, np. leków przeciwhistaminowych i leków moczopędnych.
Był taki pogląd że leki antykoncepcyjne powodują zmniejszenie wydzielania łez i zwiększenie ryzyka wystąpienia zespołu suchego oka. Pogląd ten został podważony przez badaczy brytyjskich, którzy przeprowadzili swoje analizy na bardzo dużej grupie pacjentek i tezy tej nie potwierdzili. Inne przyczyny to np. pourazowe zbliznowacenia powiek, spojówek i to w zasadzie wpływa na większość postaci zespołu suchego oka.

W warunkach fizjologicznych przednia powierzchnia gałki ocznej zawarta w obrębie szpary powiekowej pokryta jest wydzieliną łzową. To dzięki niej gałka oczna a w zasadzie rogówka zachowuje swoją idealną gładkość i przezroczystość, czyli tylko w tych warunkach rogówka może spełniać swoje własności refrakcyjne, czyli  może w sposób prawidłowy załamywać promienie świetlne

Do innych przyczyn suchego zapalenia rogówki i spojówek należą:
- zniszczenie tkanki gruczołu łzowego przez guzy i przewlekłe procesy zapalne
 – brak gruczołu łzowego wrodzony (to rzadko) lub wskutek usunięcia chirurgicznego z powodu zmian nowotworowych
 – niedrożność przewodów wydzielniczych gruczołu łzowego będąca rezultatem ciężkiego bliznowacenia spojówki
a także
– zaburzenia neurologiczne